استخدام بر اساس شایستگی یا همدلی ؟
یکی از مشکلاتی که گاهی در شرکت ها دیده می‌شه، اولویت دادن به روابط و همدلی به جای شایستگی‌ها در فرایند استخدام هست. برای مثال، در شرایطی که فردی بیکار و نیازمند شغل در اطرافیان هست، ممکنه تصمیم بگیریم اون شخص رو بدون توجه کافی به مهارت‌های تخصصی لازم استخدام کنیم. شاید در ظاهر، این یک کار خوب و انسان‌دوستانه به نظر برسه، اما این تصمیم می‌تونه در بلندمدت به کاهش کیفیت کار و انگیزه تیم منجر بشه.
وظیفه اصلی ما در یک شرکت، ارائه کار با کیفیت هستش. وقتی کسی که مهارت کافی نداره به تیم اضافه بشه، نه تنها عملکرد کلی تیم تحت تأثیر قرار می‌گیره، بلکه افرادی که توانایی‌های بالاتری دارند، به مرور زمان احساس نادیده گرفته شدن می‌کنند و حتی ممکنه شرکت رو ترک کنند.
راه حل چیست؟
اگر تصمیم گرفتید فردی رو به دلیل شرایط خاص استخدام کنید، حتماً برای او یک دوره مشخص و معین برای یادگیری و اثبات خودش در نظر بگیرید. اگر پس از این مدت توانایی‌های لازم رو به دست نیاورد، باید تصمیم منطقی در مورد ادامه همکاری گرفته بشه و احساسات خیرخواهانه رو کنار بگذارید.
ارزش‌آفرینی و کار با کیفیت نتیجه حضور افراد متخصص و متعهد در تیم هست. شاید شما با نیت دلسوزی فردی رو استخدام کنید و فکر کنید به او کمک کرده‌اید، اما استخدام افراد متخصص و شایسته در نهایت می‌تونه باعث رشد بیشتر کسب‌وکار بشه و حتی به ایجاد فرصت‌های شغلی جدید برای دیگران هم منجر بشه.