"چند وقتیه علاقه پیدا کردم به نوشتن درباره کتاب‌هایی که می‌خونم. امروز داشتم توی سایت می‌چرخیدم که دیدم درباره مرگ ایوان ایلیچ چیزی ننوشتم و فقط خیلی خلاصه توی یکی از نوشته‌هام بهش اشاره کردم. مرگ ایوان ایلیچ رو یکی از دوستام چند ماه پیش بهم پیشنهاد داد. وقتی داشت داستانش رو توضیح می‌داد، خیلی علاقه‌مند شدم؛ از اون داستان‌هایی بود که من خیلی دوست دارم.البته تو پیج اینستاگرامم هم یه چیزایی دربارش نوشتم ولی چون امروز وقت ازاد بیشتری داشتم گفتم اینجا هم بنویسم :).
داستان درباره زندگی ایوانه؛ از ابتدای زندگی تا مرگش! صفحه اول کتاب با این جمله شروع می‌شه: «ایوان ایلیچ مرد.» فصل اول کتاب معرفی کلی شخصیت ایوان و اطرافیانشه که برای من یکم خسته‌کننده بود، چون اسم‌های عجیب‌وغریب زیادی داشت. اما از فصل دوم داستان اصلی شروع می‌شه. داستان، حکایت زندگی خیلی از ماهاست. ایوان ایلیچ از فرش به عرش می‌رسه و یک زندگی باب میلش رو، که همیشه آرزوش رو داشت، می‌سازه. اما هیچ‌وقت فکر نمی‌کرد یه روزی روند مرگ خودش رو جلوی چشم‌هاش ببینه! همیشه فکر می‌کرد مرگ برای بقیه است و فقط دیگران می‌میرن.
داستان وقتی به اوج می‌رسه که ایوان مریض می‌شه و روزهای آخر زندگیشه. اونجاست که می‌بینه تمام دستاوردهای زندگیش، از مادیات گرفته تا خانواده‌اش، نمی‌تونن هیچ کمکی بهش بکنن. حتی از طرف خانواده‌اش طرد می‌شه و در تنهایی مطلق منتظر می‌مونه تا مرگ سراغش بیاد. ایوان روزهای آخر عمرش به این فکر می‌کرد که اگر به گذشته برگرده، خیلی چیزها رو تغییر می‌ده. ولی تنها کاری که از دستش برمی‌اومد این بود که با تنهایی کنار بیاد.
فکر می‌کنم همه‌مون به نوعی چنین احساسی خواهیم داشت، به‌خصوص در زمان پیری، وقتی که از جامعه و شاید حتی از خانواده فاصله می‌گیریم و به معنای واقعی کلمه تنها می‌شیم. چقدر خوبه که با آگاهی وارد این بحران بشیم. همیشه به دوستام پادکست رواق رو پیشنهاد کردم. فصل آخر رواق درباره تنهاییه؛ یه جایی می‌گه: «ما تنها به دنیا می‌آییم و تنها از دنیا می‌ریم. این واقعیت زندگیه و باید بپذیریمش.» البته کتاب درباره تنهایی نیست، ولی بخش مربوط به تنهایی برای من خیلی جالب بود.
توصیه می‌کنم حتماً این کتاب رو بخونید. من برای دوتا از دوستام هم این کتاب رو هدیه گرفتم، ولی نخوندن! 😂
در حال حاضر دارم کتاب صد سال تنهایی رو می‌خونم. تنها مشکلی که باهاش دارم اینه که خیلی طولانیه! 😄 نزدیک به 500 صفحه است که من تقریباً 400 صفحش رو خوندم. ولی اونم خیلی قشنگه. دوست دارم سریع تمومش کنم و درباره‌اش بنویسم. 😊"