دونیت و گدایی دو مفهوم متفاوتی هستند که اغلب با یکدیگر اشتباه گرفته می‌شوند. دونیت نشان‌دهنده اراده ارائه کمک از سوی افراد یا سازمان‌ها است، به طوری که این کمک به صورت آگاهانه و ارادی صورت می‌گیرد. این اعمال معمولاً بر پایه اخلاق و انسانیت انجام می‌شوند و ممکن است شامل اهدای مالی، زمان یا مهارت باشند. از سوی دیگر، گدایی به معنای درخواست کمک از دیگران است که ممکن است به صورت فشارآور و بی‌رویه انجام شود.
تفاوت اصلی بین دونیت و گدایی در اراده و فشار است. در حالی که در دونیت، کمک به طور آگاهانه و بدون فشار ارائه می‌شود، در گدایی، درخواست کمک بیشتر به صورت فشارآور و نیازمند انجام می‌شود. بنابراین، در دونیت، فرد یا سازمانی به دلخواه و بدون فشار به ارائه کمک می‌پردازد، در حالی که در گدایی، فرد یا گروهی احتیاجات خود را بدون درخواست مستقیم از دیگران مطرح می‌کنند.
درک این تفاوت مهم است زیرا دونیت به عنوان یک عمل خیرخواهانه و انسانی مورد تقدیر است، در حالی که گدایی ممکن است منجر به فشار و ناخواسته برای ارائه کمک شود. از این رو، تشویق به دونیت و ارزش دادن به آن، از جمله مسائلی است که باید در جامعه ترویج شود، در حالی که باید از گدایی و ارزشیابی آن به عنوان یک روش ناپسند و غیراخلاقی پرهیز شود.